paralitzar
v. tr.
1. [afectar de paràlisi una persona o un membre] immobilitzar, impedir
a) Explicacions d'ús
Ex.: No està bé: té mig cos paralitzat. / Té la cama dreta immobilitzada.
c) Altres recursos lexicals
Derivats: paràlisi, paralític
f) Explicacions suplementàries
El nom impedit és la forma tradicional d'anomenar 'una persona afectada de paràlisi', però en llenguatge corrent s'empra també per a designar algú 'que no pot moure (algun membre)'. Ex.: Tinc un braç mig impedit i no puc traginar pesos.
2. [tenir mig paralitzat, un membre] enrigidir (cult.), encarcarar
a) Explicacions d'ús
Ex.: No podia caminar bé perquè tenia una cama rígida, encarcarada.
c) Altres recursos lexicals
Camp Semàntic: garratibat, estupefacte, estupor
Aquests mots tenen també un sentit figurat d'immobilitat o estupor causada per la por o per una sorpresa. Ex.: En sentir la notícia vaig quedar garratibat [o estupefacte].
Derivat: paralitzat
3. [per ext.: aturar l'activitat d'alguna cosa] immobilitzar, aturar, blocar, bloquejar
a) Explicacions d'ús
Ex.: La vaga general va paralitzar el país. / Tot el transport públic ha resultat blocat. / Les barricades bloquejaven els accessos a la ciutat.